Lukoil Montenegro

LUKOIL Montenegro ulazi u sastav grupe LUKOIL koja je jedna od vodećih svjetskih vertikalno integrisanih kompanija za proizvodnju nafte i plina.

Osnovne poslovne djelatnosti kompanije LUKOIL su istraživanje i proizvodnja nafte i plina, proizvodnja naftnih i petrohemijskih proizvoda, te njihov plasman na svjetsko tržište. Najveći dio istraživačke i proizvodne djelatnosti kompanija obavlja u Rusiji, a glavni resursi nalaze se u Zapadnom Sibiru.

LUKOIL posjeduje i upravlja modernim rafinerijama, postrojenjima za obradu plina i petrohemijskim postrojenjima koji posluju u Rusiji, Istočnoj i Zapadnoj Evropi kao i u okolnim zemljama. Najveći dio proizvoda kompanija prodaje na inostranom tržištu. LUKOIL plasira naftne derivate u Rusiji, Istočnoj i Zapadnoj Evropi, SAD-u.

Prema potvrđenim rezervama ugljenovodoničnih goriva LUKOIL je druga po veličini privatna naftna kompanija u svijetu. Kompanija posjeduje oko 1,1% globalnih rezervi nafte kao i 2,3% globalne proizvodnje nafte. Ujedno LUKOIL zauzima dominantan položaj u ruskom energetskom sektoru; na ruskom tržištu  učestvuje sa 18% ukupne proizvodnje i 19% ukupne prerade nafte.

Početkom 2009. potvrđene rezerve LUKOIL-a iznosile su 14.458 miliona barela sirove nafte i 29.253 milijardi kubičnih stopa (bcf) prirodnog plina, ukupno 19.334 miliona barela ekvivalenta nafte.

Uz navedene rezerve LUKOIL ima i izvanredan portfelj proizvodnih sredstava. Glavna proizvodna regija za Grupu LUKOIL je Zapadni Sibir, ali istovremeno LUKOIL realizuje projekte istraživanja i proizvodnje i u inostranstvu – u Kazahstanu, Egiptu, Azerbejdžanu, Uzbekistanu, Saudijskoj Arabiji, Kolumbiji, Venecueli, Obali Slonovače, Gani i Iraku.

2005.godine uvođenjem u eksploataciju Nahodkinskog nalazišta kompanija je počela realizaciju programa plina u skladu sa kojim će proizvodnja plina rasti ubrzanim tempom, ne samo u Rusiji, već i u inostranstvu. Resursnu bazu za realizaciju ovog programa predstavljaju nalazišta u Boljšeehetskoj padini, Kaspijskom moru i Centralno-Astrahansko nalazište u Rusiji, a takođe i međunarodni projekti plina i to Kandim-Hauzak-Šadi u Uzbekistanu (gdje je proizvodnja započeta 2007.god.) i Šah-Deniz u Azerbejdžanu.

Kompanija posjeduje rafinerije u Rusiji i inostranstvu. U Rusiji ima četiri velike rafinerije - u Permu, Volgogradu, Ukhti i Nižnjem Novgorodu i dvije minirafinerije. Ukupni kapaciteti postrojenja LUKOIL-a u Rusiji iznose 44,7 miliona tona nafte godišnje. Inostrane rafinerije kompanije nalaze se u Ukrajini, Bugarskoj i Rumuniji; kompaniji pripada i 49% rafinerije ISAB (Sicilija, Italija), čiji ukupni kapacitet iznosi 21,8 miliona tona nafte godišnje. Tokom 2008. godine LUKOIL je u vlastitim rafinerijama i kompleksu ISAB preradio 56,28 miliona tona nafte, od čega 44,18 miliona tona u rafinerijama u Rusiji.

2008. godine u okviru realizacije Programa strateškog razvoja za 2008-2017 god. u LUKOIL-u je otvoren novi biznis sektor – „Elektroenergetika“. U sektor, osim kupljenog 2008.god. „JUGK TGK-8“ i vlastitih elektrostanica na nalazištima u Rusiji, ulaze i preduzeća koja generišu električnu i toplotnu energiju u Bugarskoj, Rumuniji i Ukrajini. Ukupna proizvodnja električne energije iznosila je 16,2 milijardi kilovat-časova, proizvodnja toplotne energije prešla je 18,1 miliona Gkal. U dugoročnoj perspektivi biznis sektor „Elektroenergetika“ postaće značajan faktor rasta kapitalizacije kompanije.

Početkom 2009. godine  marketinška mreža Kompanije obuhvatala je 25 zemalja, među kojima su bile Rusija, okolne države i države Evrope (Azerbejdžan, Bjelorusija, Gruzija, Moldavija, Ukrajina, Bugarska, Mađarska, Finska, Estonija, Latvija, Litva, Poljska, Srbija, Crna Gora, Rumunija, Makedonija, Kipar, Turska, Belgija, Luksemburg, Češka Republika, Slovačka, Hrvatska) te SAD, a mreža obuhvata 204 postrojenja sa cisternama za naftu ukupnog kapaciteta od 3,06 miliona kubnih metara, kao i 6.748 benzinskih stanica, uključujući i franšize.